05.02.2018- Montag
Der erste Unterricht
ALMANCA OKUMA KURALLARI- LESEREGELN
IM DEUTSCHEN
Almanca genel olarak yazıldığı gibi
okunur, fakat Almancanın kendine özgü bazı okunuş biçimleri söz konusudur.
Bunlar şöyledir:
1- Ä- ä : Üzerinde
inceltme işareti (Umlaut) bulunan /a/ ünlüsü, [e]
olarak okunur.
Yazılış - Okunuş
Gäste (geste)
2- aa :
Uzun /a/ (a:) olarak okunur: Waage (va:ge)
Notiz 1: Ünlülerden sonra gelen (:) ünlünün uzun okunduğunu göstermektedir: (a:, e:, ı:, i:,
o:, ö:, u:, ü: )
3- ai : (ay) okunur: Mai (may)
Notiz 2: Almancada bulunar ai, äu, ei, ie, eu gibi çift ünlüler Diphtong olarak adlandırılır ve bunlar devamlı bir arada
kullanılır.
4- äu: (oy)
okunur: Mäuse (moyze) - Fräulain (froylayn)
5- c : Yabancı
sözcüklerde:
Notiz 3: kuşkusuz
burada, diğerlerinde de olduğu gibi, adı geçen harfin bütün okunuş biçimlerini
veremiyoruz. Almancaya yabancı dillerden alınan sözcüklerin okunuş biçimleri
biraz karışıktır. Bu tür sözcüklerin bir kısmı
yabancı dildeki gibi, bir kısmı Almanaya
göre okunmakta, hatta bazı sözcüklerin
birden fazla okunuş biçimleri de bulunmaktadır. Bu nedenle güçlük
çekilen durumlarda “Duden Das Aussprachewörterbuch”
sözlüğüne bakmayı öneriyoruz. Ayrıca burada şunu da hemen belirtelim ki,
Almancayı öğrenmek isteyen biri hemen hemen her yerde istisnalarla
karşılaşabileceğini unutmamalıdır.
a. /a,
o, u/ ve ünsüzlerin önünde (k) okunur: Cocktail
(kokteyl), Christ
(krist)
b. /ä,
e, i, y/ önünde (ts) okunur: Celsius (tselzius).
Yabancı sölcüklerde yer alan /c/ ünsüzünün
başka okunuş biçimleri de vardır: Cello (çelo; şelo), cedi (se:di), Chef (şef)
6- ch : /a, o, u/ gibi kalın ünlülerden sonra geldiğinde,
gırtlaktan çıkan hırıltılı (h) sesi gibi okunur:
Noch (noh), Nacht (naht), Kuchen (ku:hın)
/e, i,
ö, ü/ gibi ince ünlülerden sonra geldiğinde, mich
(mih) sözcüğünde olduğu gibi önden çıkan ince (h) gibi okunur: dich
(dih)
Yabancı
sözcüklerin başında (k) olarak okunur: Charakter (karakta), Christ (krist).
7- chs : (ks) olarak okunur:
sechs (zeks)
8- ck : (k) okunur: Stück (ştük)
9- dsch
: (c) okunur: Dschungel (cungıl)
10- dt
: (t) olarak okunur: Stadt (ştat)
11- e : /t, l, n/ gibi ünsüzlerden önce (ı) okunur: bewertet
(bevertıt), sagen
(za:gın), Tafel (ta:fıl)
12- ee
: Uzun /e/ (e:) olarak okunur: Tee (te:)
13- ei
: (ay) okunur: dein
(dayn)
14- eu
: (oy) olarak okunur: heute
(hoyte)
15- ey
: (ay) okunur: Meyer
(maya)
16- g
: Türkçedeki gibi genel olarak (g) okunan bu harf, sözcük sonundayken
önünde bir ünlü varsa (/i/) hariç (k) olarak
okunur:
Tag (ta:k)
Yabancı sözcüklerde (j)
olarak da okunur: Garage (gara:je)
17- h : Sözcüğün ve hecenin başında (h) okunur: Hund (hunt)
Ancak bu harf sözcüğün ortasında ve sonunda bulunduğu zaman
hiç okunmaz ve kendinden önce gelen ünlüyü uzatır: Bahn
(ba:n), fahren
(fa:rın), ihm (i:m)
18- ie
: Uzun /i/ (i:) okunur: Liebe (li:be), sieben (zi:bın)
19- ig : -ig soneki,
sözcüğün ya da hecenin sonunda ich (ih)
biçiminde okunur: wenig (ve:nih), neuigkeit (moyihkayt)
-ig’den sonra bir ünlü geldiğinde veya –ig’den sonraki
hecede /ch/ bulunduğunda (g) ya da (k) olarak okunur. Heutige (hoytige), Königin (kö:nigin), königlich (kö:niklih)
20- j
: (y) okunur: jung
(yung), Jude (yu:de)
Türkçedeki (j) sesi, Almancada yabancı kökenli sözcüklerde
ön- ve içseste /g/ ve /j/ bulunan sözcüklerde yer alır. Garage (gara:je), Genie (jeni), Journalist (jurnalist)
21- ng
: Genizden söylenir. (g) oldukça hafif okunur:
Ring (ring), Junge (yunge)
22- oo
: Uzun /o/ (o:)
olarak okunur: Boot (bo:t)
23- pf
: Her iki ünsüz de okunmaktadır. Pfeil (pfayl)
24- ph:
Sadece yabancı sözcüklerde (f) olarak okunur: Philologie (filologi:)
25- q
: /u/ ile birlikte (kv) okunur: Quatsch (kvaç)
26- r
: Sözcük sonunda kısa (a) okunur: dir (di:a), aber (a:ba)
Sözcük
sonunda olmayan /r/’ler genellikle gırtlaktan söylenir. Ancak Türkçedeki gibi
dille de söylenir. /r/’nin bu farklı telaffuz biçimleri kişiye, kişinin yaşına,
cinsine, nereli olduğuna göre değişmektedir.
27- s
: Ünlünün önünde (z) okunur: Sohn (zo:n), sein (zayn)
Sözcük
başında /s/’den sonra /p,
t/ geldiğinde (ş) okunur: Sport (şport), Spiegel (şpi:gıl), einsteigen (aynştaygın), Stein (ştayn)
Sözcük
içinde ya da sonunda (s) olarak okunur: das (das), Gast (gast), Fenster
(fensta), Küste (küste)
28- sch
: Schule (şu:le),
Türkisch (türkiş)
29- ss
: (s) okunur: Her iki /s/ ünsüzü de biraz
çıkmaktadır: wissen (vissın),
küssen (küssın)
30- β : /β/ (scharfes es) iki /s/
ünsüzüne denktir. İki ünlü arasında bulunursa ilk ünlü uzun okunur: Fuβ (fu:s), Straβe
(ştra:se), auβen (ausın)
31- tion:
(sio:n) ya da (syo:n)
biçiminde okunur: information (informasyo:n)
32- tsch
: (ç) okunur: Deutsch
(doyç)
33- tz
: (ts) olarak okunur: sitzen
(zitsın)
34- v
: Almanca kökenli sözcüklerde (f) okunur: Volk (folk), voll (fol)
Yabancı
sözcüklerin başında ya da ortasında (v) okunur: Vase (va:ze), Verb (verb)
35- w
: (v) olarak okunur: wenn
(ven), wohin (vohin)
36- x:
(ks) olarak okunur: Taxi
(taksi)
37- y:
Yabancı dillerden alınan sözcüklerde yer alan bu harf (ü)
olarak okunur: Physik (füzi:k),
Symbol (zümbo:l)
38- z
: (ts) biçiminde okunur: Zeitung (tsaytung), zurück (tsurük)
Bütün bunların dışında şunlara da dikkat etmek gerekir:
Hecenin sonunda ve diğer bir ünsüzün önünde yer alan /b,d,g/
> (p), (t), (k) olarak okunur:
b> (p) Lob (lo:p)
Korb (korp)
d> (t) Kind (kint)
lebt
(le:pt)
g>(k) Zug (tsu:k)
liegt
(li:kt)
Ancak sıkça belirttiğimiz gibi Almancada istisnalarla
karşılaşmak mümkün. Örneğin /g/, sözcük sonundayken önünde /n/ ünsüzü
bulunuyorsa (g) olarak, /i/ ünlüsü bulunuyorsa (ih) olarak okunur:
Rechnung (rehnung), eilig (aylih). Fakat –ig’den sonra bir
ünlü geldiğinde /g/ yine (g) olarak okunur: ewig (e:vih) fakat ewige (e:vige).
İki ya da daha fazla ünsüzden (Konsonant) önce gelen ünlüler
(Vokal) daima kısa okunur. Bu ünsüzler mm, nn, pp, ss, tt şeklinde aynı, lt,
mpf, tsch şeklinde birbirinden farklı da olabilir:
schwimmen (şvimın) Mutter (muta)
denn (den) Zelt (tselt)
Puppe (pupe) Sumpf (zumpf)
Wasser (vasa) Tratsch (traç)
Açık hecelerde ya da ünlüden sonra tek ünsüz bulunuyorsa
ünlü uzun okunur:
ja (ya:)
Lid (li:t)
Vater (fa:ta) Schule (şu:le)
graben (gra:bın) Löwe (lö:ve)
lesen (le:zın) müde (mü:de)
Lob (lo:p)
-el, -eln, -em, -en, -ed, -end, -et
ile biten sözcüklerdeki /e/ ünlüsü (ı) olarak okunur. Hatta bazılarında hiç okunmaz:
kommen (komın) wartet (vartıt) lächeln [leh(ı)ln)
Atem (a:tım) werdet (verdıt)
Tafel (ta:fıl) lachend (lahınd)
Notiz: Sonuç olarak vurgulamak gerekirse, Almanca okunuş
biçimlerinde istisnalar ve kurala uymayan durumlar her zaman mümkündür.
Quelle: MODERN ALMANCA- Prof. Dr. Dursun ZENGİN
Yorumlar
Yorum Gönder